Legal Prompt van de week: Tegenargumenten
Elke week delen we op onze website de Legal Prompt van de Week om juristen te inspireren bij het gebruik van taalmodellen in hun dagelijkse werk. Of je nu op zoek bent naar een nieuwe invalshoek, een efficiëntere manier om informatie te analyseren of een innovatieve aanpak voor juridische vraagstukken, onze prompts helpen je slimmer gebruik te maken van taalmodellen en AI. Volg ons via social media of schrijf je in voor onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven.
Legal Prompt van de week: Tegenargumenten o.b.v. pleitaantekeningen
Ik ben strafrechtadvocaat.
Binnenkort heb ik een zitting voor de strafrechter in een grote Europese fraudesubsidiezaak. Ik heb mijn pleitaantekeningen, met al mijn argumenten voor vrijspraak van mijn client, geanonimiseerd geüpload.
Lever mij tegenargumenten aan.
De toon moet in dezelfde tone of voice zijn als mijn stuk. De tegenargumenten moeten helder zijn verwoord met gebruik van juridisch jargon.
RESULTAAT
Hier zijn enkele mogelijke tegenargumenten voor de zaak tegen uw cliënt, X, zoals weergegeven in uw pleitaantekeningen:
Zelfverrijking en Privégebruik van Subsidiegelden: Het argument dat er geen sprake is van zelfverrijking, omdat X uiteindelijk meer in het bedrijf heeft geïnvesteerd dan eruit heeft gehaald, kan worden weerlegd door te stellen dat elke vorm van subsidiegelden die niet is gebruikt voor de gestelde doelen als misbruik moet worden aangemerkt, ongeacht de intentie of eindbalans. Het is irrelevant dat er geen netto winst was voor X; het gaat erom dat de Europese Commissie is misleid met verkeerde financiële rapportages.
Verantwoordelijkheid voor Valsheid in Geschrift: Hoewel de verdediging aanvoert dat de distributierapporten door Y opgesteld en dat X enkel op basis van vertrouwen heeft ondertekend, kan worden tegengegaan dat hij als bestuurder van EDC de plicht had tot zorgvuldige controle van alle stukken die naar de EC zijn verstuurd. Blindelings vertrouwen op zijn team zonder verificatie zou als nalatigheid kunnen worden gezien, wat zijn verantwoordelijkheid als feitelijk leidinggever niet wegneemt.
Structuur en Bevoegdheden binnen EDC: De pleitnota benadrukt dat Y verantwoordelijk waren voor de financiële administratie en dat zij op eigen initiatief fouten hebben gemaakt. Een tegenargument zou zijn dat X als directeur nog steeds eindverantwoordelijk was voor alle handelingen van zijn medewerkers binnen de onderneming. Zijn rol als feitelijk leidinggevende impliceert dat hij verantwoordelijk is voor het controleren en superviseren van de financiële administratie en dat de juridische verantwoordelijkheid bij hem blijft liggen.
Structurele Gebreken in Projectadministratie: Het argument Y de administratie beheerden en daarmee verantwoordelijk waren voor fouten in de boekhouding kan worden weerlegd door te stellen dat het toezicht op de administratie door X structureel onvoldoende was. Er zijn aanwijzingen dat X zich voornamelijk bezig hield met acquisitie, waardoor hij onvoldoende grip had op de interne processen, wat problematisch is voor iemand in zijn positie.
Te Late Betalingen van de Europese Commissie: De verdediging stelt dat de problemen binnen EDC veroorzaakt zijn door late betalingen van de Europese Commissie, maar een tegenargument is dat dit X niet ontslaat van de verplichting om de administratieve en financiële verplichtingen jegens de projectpartners na te komen. Het structureel misbruiken van ontvangen gelden om gaten te dichten in andere projecten kan worden gezien als een patroon van mismanagement en potentieel frauduleuze praktijken.
Afspraken over Privé-uitgaven: De pleitnota benadrukt dat er afspraken waren tussen aandeelhouders over het betalen van privé-uitgaven vanuit het bedrijf, die vervolgens als lening op rekening-courant geboekt moesten worden. Dit kan worden tegengesproken met het argument dat dergelijke regelingen niet in overeenstemming zijn met een transparant financieel beheer, zeker niet in een onderneming die afhankelijk is van subsidiegelden. Het feit dat deze kosten niet correct zijn geboekt versterkt het beeld van een gebrek aan interne controle.